Ondokuz Mayıs Üniversitesi (OMÜ) Fen Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölüm Başkanı Doç. Dr. Şahin Köktürk, ''Avrupa karşısında eziklik duygusu içinde olmamız dolayısıyla Türkiye'de tabelalara İngilizce isim verme alışkanlığımız ağırlıkta'' dedi.
Doç. Dr. Köktürk, yaptığı açıklamada, Türkiye'de, iş yerleri ve dükkanlardaki tabela adlarının özellikle yabancı isimlerden seçilmesinin aşağılık kompleksinden kaynaklandığını savundu.
Tabela seçimlerinde yabancı isimlerin kullanılmasının birkaç sebebi olduğunu söyleyen Köktürk, şunları kaydetti:
''Uzun zamandan beri Türkiye'de yabancı dillerin çokça öne çıkarılması, yabancı dil öğretiminin ve eğitiminin küçük yaşlara kadar indirilmesinin yanı sıra Avrupa karşısında eziklik duygusu içinde olmamızdan da kaynaklanıyor. Özellikle İngilizce isimlerin tercih edilmesi bu kompleksten kaynaklanıyor.
Bir diğeri, bilinmeyen kelimelerin cazip bir tarafı var ve insanlara çekici geliyor. Acaba ne demek istedi bu kelimeyle? Hayal dünyasına hitap etmiş oluyor bir anlamda. Türkçe bir kelime olsa ve bilinse, anlamı tek olacak ama yabancı bir isim konunca bunun arkasında ne var gibi bir merak uyandıracak.
Ben merak ettirme düşüncesinden ziyade batı karşısındaki kompleksimize, yabancı dil öğretiminin küçük yaşlara kadar indirilmesi gerçeğinden hareketle böyle bir yola başvuruyorlar.''
HOCAM 'ZARİF KUNDURA'NIN' İNGİLİZCE'Sİ NEDİR?
Köktürk, tanıdığı bir ayakkabı dükkanı sahibiyle aralarında geçen bir diyaloğu şöyle anlattı:
''Ayakkabı satış yerinin adı 'Zarif Kundura'. Benim üniversitede olduğumu öğrenince mağazanın sahibi dedi ki: 'Hocam bunun İngilizce'si nedir?' o anda aklıma gelmedi ama sonradan 'elegance' olduğunu hatırladım.
O kelimeyi söyleseydim belki de işyerinin adını değiştirecekti. Halbuki orta halli, orta kesime hitap eden yabancı dil telaşı olmayan bir müşteri yelpazesine sahip bir satıcı bu.
O bile İngilizce'sini düşünüyor. Yani daha modern görünmek, mamullerinin de bu ismin modernliğine uygun, sağlam gibi çağrışımları toparlayabilmek için bu zarif kelimesinin İngilizce'sini merak edip bana sormuştu.''
Köktürk, bu yabancı kelime kullanma hevesini, dil bilincinin tam yerleşmemesinden de kaynaklanabileceğine dikkat çekerek, Türkçe'ye sahip çıkılmadığını söyledi.
''Türkçe isimlerin kullanılması insanların diline sahip çıktığının bir göstergesidir'' diyen Köktürk, Bir otel, alışveriş merkezi, şirketler, eğer uluslararası bir alana hitap ediyorsa da Türkçe isimlerini büyük İngilizce isimlerini ise küçük ebatlarda yazmaları gerektiğini ifade etti.
BİZİM YABANCI İSİMLER ÜZERİNDEKİ HASSASİYETİMİZ
Prof. Dr. Köktürk, ''Bizim yabancı kelimeler karşısındaki tavrımız şu. Hem bir İngiliz gibi yazmaya çalışıyoruz 'Shakespeare' ve bir İngiliz gibi okumaya çalışıyoruz 'Şekspir' birini tercih etmemiz lazım. Şekspir diyorsa İngilizler biz de Şekspir diye yazmalıyız, en doğrusu budur. Çünkü biz her dili öğrenemeyiz'' diye konuştu.
Bu durumun ne şekilde düzeleceği konusunda da açıklamalarda bulunan Köktürk, sözlerini şöyle sürdürdü:
''Yabancı dil kullanma merakı kendi öz güvenimizi kazanmaya başladıktan itibaren değişebilir. Yani birden bire olmaz. Çünkü uzun yıllardan beri şuur altına yerleşen, dışardakiler bizden daha iyidir şeklinde bir kanaat var. Bizim ürettiğimiz isimler, markalar bizi tatmin edip dünyayla rekabet etmeye başladıktan sonra kendi isimlerimizi koymaya başlayacağız. Bu durumun bizde bir özgüven hali oluşturmasıyla birlikte, bunun yansımaları tabelalarda Türkçe'ye dönülmesi olacaktır.”
Yabancı tabela eziklik göstergesi!
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölüm Başkanı Doç. Dr. Şahin Köktürk, yabancı tabelanın nedeninin eziklik olduğunu söyledi.
YORUM EKLE
YORUMLAR
1
Yemeksepeti.com’a yeni pazarlama müdürü
2
Zeytinyağı felci önlüyor
3
Ette EHEC tedirginliği!
4
İspanya obeziteyle savaşıyor
5
Obezite kanserin davetçisi!
6
Pekmezin bilinmeyen özellikleri
7
360istanbul’da tropik kokteyl keyfi
8
Avrupa organik kümeleri projesi başladı
9
Aytaç liderliği hedefliyor
10
Taksim'deki büfeden 30 şubeye
SON DAKİKA HABERLERİ
ANKETTüm Anketler
NAMAZ VAKİTLERİ
İMSAK
04:04
GÜNEŞ
05:46
ÖĞLE
13:06
İKİNDİ
16:59
AKŞAM
20:15
YATSI
21:50
SIRADAKİ HABER
-Türkiye gibi dinler, diller, kültürler kavşağı bir ülkede farklı kökenlerin, farklı dillerin yaşıyor olması gayet normal. Eski yer adlarından neden bu kadar nefret edenler var, anlayabilmiş değilim. Irkla ilgili her olguyu “Orta Asya”ya ve dinle ilgili her olguyu “Arabistan”a mı bağlamak gerekiyor ? Yüzyıllarca özgün adları ile anılmış yerlerin adlarını değiştirince, tarih mi değişiyor ? “ Yer gösteren tabelalar, yerleşim yerleri giriş ve çıkışlarındaki tabelalar, yön tabelaları iki dilde, üç dilde, dört veya daha fazla dilde yazılsa ne olur ? Birlikte yaşadığımız insanlara, Anadolu tarihine, Anadolu’da yaşamış olan uygarlıklara saygı göstermiş olmaz mıyız ? Örneğin, “Taşköprü / Lestengoz”, “Çayeli / Mapavri”, “Pazar / Atina”, “Camili / Maçaxel, “Üçköy / Arkah”, “Bağlarbaşı / Arnas”, “İmranlı / Maciran / Çit’”, “Eskidere / Gundé Nahalé”, “Doğançal / Gundé Fat’t’é”, “Balsuyu / Canco”, “Çayırlı / Kefnas”, “Yağmuralan / Mizirin”, “Doğançay / Mizizah”, “Elbeğendi / Kafro Tahtoyo”, “Arıtoprak / Zeranis”, “Dereüstü / Anzaf, “ Kavuncu / Çoravanis”, “Hamzabey / Ramanoz”, “Yoncalı / Şotik”, “Atmeydanı / Vonit”, “Pehlivan / Perifoli”, “Gölgeli / Setroz”, “Köprülü / Fosa”, “Soğukçeşme / Hohol”, “Süleymanlı / Zeytun”, “Gevaş / Vestan (Vostan)”, “Ortaköy / Berta”, Çaaksu / Toaskari”, “Çakırüzüm / Muzareti”, “Yakapınar / Misis”, “Uludure / Qilaban”, “Çukurca / Ç’alé”, “Esendere / Bajirge”, “Ömerli / Mahserte”, “Güneysu / Potamia”, “Kalkan / Kalamaki”, “Kuşadası / Neapolis”, “Bodrum / Halikarnassos”, “Ağlasun / Sagalassos”, “Tütenocak / Barsomik”, “Yayvantepe / Qarmin”, “Taşköy / Arbo”, “İzbırak / Zaz”, “Uluyatır / Mizar”, Anhel / Yemişli”, “Mercimekli / Hapisnas”, “Şenköy / Epşi”, “Acırlı / Dérizbin”, Çavuşlu / Şoruzbah, “Söğütlü / Kinderip”, “Gümüşakar / Koçgiri”, “Zara / Koçgiri”… Siz Anadolu’nun kadim ve köklü tarihini reddederseniz, başkaları her zaman sizi “İŞGALCİ” olarak görür… Bu güzel ülke her rengi ile güzeldir. Gönül ister ki, bu ülkenin üniversitelerinde, bu ülkede yaşayan ve yaşamış olan her dil için bir bölüm açılsın veya bir kürsü kurulsun : Romeika (Pontus Rumcası), Hemşince (Hemşin Ermenicesi), Lazca, Gürcüce, Türkiye’de konuşulan Arapça, Kürtçe, Zazaca, Süryanice, Boşnakça, Çerkesçe, Çeçence, Azeri Türkçesi, Ermenice, İbranice, Rumca, Avarca, Hertevin, Pomakça… Diğer yandan inançlar üzerine bir çalışma yapılsın…
-İnsanların bir kısmı yabancı dilde tabela kullandığı zaman sınıf atladığını veya modern olduğunu, daha dikkat çekici olduğunu düşünüyor. Eziklik de dikkate değer ayrı bir konu.
-Ilımlı ve olumlu düşünen herkese, Kahramanmaraş Göksun Keklikoluk’a (Meraş Gosk’in Gundé Keklikoluk”, Sivas İmranlı Doğançal’a (Séwaz Maciran Yazıkoya Orté / Yazıkoya Fat’t’é) selamlar.