Son on yıldır, pirinç üretim rekoltelerimizde artış var. Bu artışın nedenine kısa bir göz atalım. Trakya’da değerli bir bilim adamımız, pirinç tohumlarında bilimsel bir çalışma ile farklı çeşitlerden oluşan tipler üretmiş, ama en çok da Osmancık adının konduğu pirincin tercih edildiği tohumu geliştirmiş. Geliştirdiği bu yeni tohum ile tane iriliği, ürün kalitesi, tat ve lezzeti yakalamış. Ayrıca fiziki görünüş ile de hem sektör temsilcileri hem de tüketicilerin kabul görmesini sağlamış. Bu özellikleriyle de yeni geliştirilen hububat, bakliyat piyasalarında çok önemli bir konuma yerleşmiştir.
Bilmeyenler bu pirinç çeşidinin Çorum’un Osmancık ilçesinde yetiştirildiğini sanmaktadır. Ancak Osmancık bir pirinç çeşididir ve yaklaşık %80’i Marmara ve Trakya bölgesinde yetiştirilmektedir.
Daha önceki yıllarda, özellikle 1990’lı yıllardan sonra, ama her yıl da azalarak, Amerika’dan, Avustralya’dan, İtalya’dan, İspanya’dan ithal ettiğimiz standart ürünler bizde çok kabul görürdü ve bu ürünler ithal edildiğinde piyasalarda tonlarca alınıp satılırdı.
Özellikle de pirinç piyasalarının oyuncularının %90’ı bu ürünleri tercih eder, bu ürünleri alır ve satardı.
Satılan ürünlerin geri kalan kısmı ülkemizde ürettiğimiz ürünlerden oluşurdu.
İşte tam da bu dönemde Osmancık ve başka pirinç çeşitlerinin tohumları geliştirildi.
Geliştirilen bu ürünler çiftçilerimiz tarafından deneme ekilişleri ile denendi. Yüksek verim ve kaliteli ürünler alınmaya başlanmasıyla daha çok çiftçi tarafından kabul gördü, daha çok ekildi, daha çok biçildi…
Bu arada devlet, TMO’nun marifetli alım politikası ile bu sürece destek vererek piyasaların düzenli akışını sağladı.
Bu destek ile çiftçi bu ekilişlerden para kazandı.
Ekilişin bol olması, mahsülde rekolte yüksekliği çeltik fabrikalarının çalışmasına yaradı. Fabrikaların çalışması istihdam yarattı. Taşıma sektörüne iş alanı açıldı.
Tarımsal üretim özellikle, gıda sanayisinin hammaddesini karşıladığı gibi, ülke ekonomisine sosyal boyutu ile çok önemli katkılar sağlamaktadır.
Pirinç üretiminde 2001 yılından bu yıla kadar, pirinç üretim rekoltemiz yukarı doğru bir seyir izlemektedir, bu ülkemiz için sevindirici bir durumdur.
“Osmancık pirinç” adı altında geliştirilen bu yeni pirinç tohumu, verimliliğinin yüksek olması sebebiyle çiftçilerimizi sevindirdi. Bunun yanında tane biçiminin ve lezzetinin güzelliği, fiyatının dünya ölçeğinde üretilen emsal pirinçlere nazaran uygunluğu; kısacası kalitesi, lezzeti ve fiyatıyla tüketici tarafından kabul görmüştür.
Ancak bu yıl Osmancık çeltiğinde yaşanan verim kaybı, ülkemizdeki çeltik üretim azlığı ve dünyadaki fiyat yüksekliği ile son aylarda ülkemizdeki döviz artışları, pirinç fiyatlarında tekrar fiyat artışlarını gündeme getirmiştir.
Bu durum pirinç ithalatının gerçekleşmesine neden olmuştur. Ülkemizde ürettiğimiz ürünlerin pahalı olması sebebi ile ucuz olan Uzakdoğu pirinçlerine yönelme olmuştur.
Pirinç ile ilgili kamuoyunda yapılan çeşitli spekülasyonlardan sonra, fiyatı ülkemizde yetişen pirinç fiyatlarının yaklaşık yarı fiyatına Uzakdoğu’dan çeşitli pirinç çeşitleri ithalatı yapılmıştır.
İthal edilen bu pirinç türleri, lezzet ve kokusu itibarı ile ülkemiz pirinç tüketicilerinin damak zevkine uygun olmayan türlerdir.
Daha önceki yıllarda Pakistan, Vietnam, Hindistan v.b ülkelerden ithal edilen bu pirinçler ülkemiz tüketicileri tarafından kabul görmezken maalesef bugün kendi ülkemizde yetişen mallarla harmanlanarak tüketicilerimizin damak zevklerinin tahrip olmasına neden olmuştur.
Daha önceki pirinç fiyatlarında yaşanan artışlardan dolayı, bunun nedeni rekabet kaynaklı idi. Bugün de yeni sezona, yani harmana kadar mal yetmeyebileceği endişesi ve nedeni ile maalesef üreticilerimizden bazıları yetiştirdiğimiz nadide pirinç türlerini, başka türlerle karıştırarak piyasalara sürmektedir.
Dolayısı ile bu durum tüketicilerimizin damak zevkini olumsuz etkilemektedir.
Ülkemizde yetişen bu nadide ürünlerin, kendine has lezzet ve kalitesini korumak bir sosyal sorumluluktur.
Bu sorumluluk da sadece tarım il müdürlüklerimize ait değildir.
Bu sorumluluk, çiftçiden ithalatçıya, tüccardan perakendeciye, aracıdan tüketiciye kadar herkesin omuzlarındadır.
Bu anlamda, Türkiye tarımsal piyasalarına yön veren otoriteler dünyadaki gelişmeleri iyi izlemeli, çiftçimizi iyi bir şekilde yönlendirmeli, bilgilendirmeli, ekip biçme ile ilgili sorunlarında yardımcı olmalı, ilaç gübre mazot desteğinde bulunmalı, verimlilikteki eksikliği gidermede yol göstermeli, sertifikalı tohuma yönlendirmeli, üretim sonrası, depolamadan satışa kadar gerekli desteği sağlamalı.
Kaliteli ürün ürettirmeli, tüketicilerin kaliteli ürün satın almalarının altyapısını hazırlamalı, piyasalarda üretim eksikliğini gidermek için, ithalatına izin verilen ürünlerin de ülkemizde üretilen ürün kalitesinde olmasına dikkat etmeli, bu kaliteye uymayan ürünlerin ithalatına gerekirse izin vermemelidir.
Sektördeki pirinç sanayicileri de; pirinç kodeksine uygun üretim, ürün çeşitlerinin karışmaması, ürün etiketleme bilgileri, ürün ilaçlama, uygun koşullarda depolama ve kayıtdışı sevkiyat gibi konularda azami özeni göstermeliler.
Sektördeki paket bakliyat sanayicileri ve bu işin ticaretini yapan firmaların da bu gibi konularda hassasiyet göstermesi ile kaliteli ürünlerin tüketicilerimize ulaştırılmasında yardımcı olunmalıdır.
Perakende sektörü de, satın alma sürecinde önceliği kaliteli ürün satın alınmasına vermelidir. Satın aldığı ürünlerin, hijyenik şartlarda üretilmiş olmasına dikkat etmelidir.
Ürünlerin üretim sertifikaları veya işletme kayıt belgesine sahip olup olmadığına dikkat etmelidir.
Açık ürün yerine, paketlenmiş ürünleri tercih etmelidir.
Tercih ettiği kaliteli ürünü, en uygun şartlarda tüketicisine sunmalıdır.
Satınalma birimlerinin, satın aldığı ürünler konusunda ilgili sektör derneklerinden veya tedarikçi firmalarından, ürünler konusunda eğitim almaları sağlanmalıdır.
Ürün azlığı ve rekabet damak zevkimizi bozmasın.
Dolayısıyla, tarladan sofraya/mideye kadar bu süreçte herkese görev düşüyor.
Hepimiz bu sürece katkı sağlayalım.
Ne olur, Osmancık pirincine kıymayalım…
