15 Mart 2017 tarihinde ilk Resmi Coğrafi İşaret ve Geleneksel Ürün Adı Bülteni yayınlandı.
10.01.2017 tarihinden sonra yapılan coğrafi işaret ve geleneksel ürün adı başvuruları, 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu'nun 40'ıncı maddesi gereğince yayımlanmakta olup, ilgili kişiler üç ay içerisinde bu ilanlara karşı yapacakları itirazları Türk Patent ve Marka Kurumu'na bildirebilecektir.
İlk Bülten'de aşağıdaki başvurular yayına açılmıştır:
İlk Bülten'de aşağıdaki başvurular yayına açılmıştır:
Yozgat Çanak Peyniri, Kırklareli Hardaliyesi, Diyarbakır Burma Kadayıfı, Gümüşhane Ekmeği, Gümüşhane Sironu, Zile Kömesi, Malatya Dalbastı Kirazı, Şile Bezi, Ağın Leblebisi, Erbaa Narince Bağ Yaprağı.
Gittikçe küreselleşen üretim sistemleri, gıda mamulleri başta olmak üzere bir takım ürünleri tek tipleştirmektedir. Gerek iç gerek ise dış ticarette tüketiciler, gıda maddelerinin kökenine giderek daha çok önem vermekte, coğrafi kökeni belli olan, özgünlüğü sertifikalanmış ürünleri, giderek daha fazla talep etmektedir. Coğrafi işaret alan ürünler piyasadaki benzerlerine karşı koruma altında olmaktadır.
Yöresel ürünleri, yöresel lezzetleri, yöresel üretim koşullarını, yöresel üretim yöntemlerini korumak, sahip çıkmak, sürdürmek büyük önem kazanmıştır. Coğrafi İşaret, yöresel ürünlerin korunması, tanımlanması, tanıtılması anlamında oldukça önemli bir araç olarak adlandırılabilir.
Yöresel ürünlerimizin uluslararası düzeyde korunabilmeleri de özellikle son yıllarda komşu ülkelerin ürünlerimize sahip çıkma girişimlerinden dolayı önem kazanmıştır.
Son olarak Kayseri Pastırması ile ilgili Bulgaristan'ın ve Ege Sultani Üzümü konusunda Yunanistan'ın Avrupa Birliği tescil başvurularının kabul edilmesi üzerine sırasıyla Kayseri Ticaret Odası ve İzmir Ticaret Borsası itiraz süreçlerini başlatmış bulunmaktadır. Bu risk diğer ürünlerimiz için de söz konudur. Öncelikle, haklı üne sahip yerel ürünlerimiz mutlaka coğrafi işaret almalıdır.
Coğrafi işaretler, bu topraklarda, yüzlerce yıllık kültürün, coğrafi yapının, ekolojik ortamın bize sunduğu ürünlere sahip çıkmanın, unutulmaya yüz tutmuş ürünlerimizi yaşatmanın ve ülke ekonomisine daha yüksek katma değer katmanın anahtarıdır.